YASEMİN ERTURAN (Aydın, 2000)
Hacettepe Üniversitesi, Heykel Bölümū
Tanıklığın Kısır Döngüsü / The Vicious Cycle of Witnessing, 2025
Metal askılık, kumaş üzeri beton kaplama, 100x75x52 cm
Metal hanger, concrete coating on fabric, 100x75x52 cm
Askılık üzerine yerleştirilmiş ve betonla kaplanan nesneler, gündelik olanın hızla tüketilip gözden düşmesine karşı, katı ve ağır bir karşılık üretir. Burada beton, nesnenin işlevini askıya alır; onu kullanılabilir olmaktan çıkararak yalnızca bir kalıntı olarak görünür kılar. Çalışma, geçiciliğin kalıcılıkla çarpıştığı noktada, toplumsal hafızanın nasıl donduğu ve sıradan olanın nasıl bir iz bıraktığı sorusunu gündeme taşır. Bu donukluk, hem bireysel hem de kolektif düzeyde unutma ile hatırlama arasında gidip gelen tekrarları görünür kılar; çıkışı olmayan bir devinim, yükün daima yeniden taşınması gibi.
Objects placed on a hanger and covered with concrete produce a solid and heavy response against the rapid consumption and obsolescence of the everyday. Here, concrete suspends the function of the object; it removes it from usability and renders it visible only as a remnant. The work brings into question how social memory freezes and how the ordinary leaves a trace at the point where transience collides with permanence. This stagnation makes visible the repetitions oscillating between forgetting and remembering, both on an individual and collective level; a motion without exit, like the burden being carried anew each time.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
Askılık üzerine yerleştirilmiş ve betonla kaplanan nesneler, gündelik olanın hızla tüketilip gözden düşmesine karşı, katı ve ağır bir karşılık üretir. Burada beton, nesnenin işlevini askıya alır; onu kullanılabilir olmaktan çıkararak yalnızca bir kalıntı olarak görünür kılar. Çalışma, geçiciliğin kalıcılıkla çarpıştığı noktada, toplumsal hafızanın nasıl donduğu ve sıradan olanın nasıl bir iz bıraktığı sorusunu gündeme taşır. Bu donukluk, hem bireysel hem de kolektif düzeyde unutma ile hatırlama arasında gidip gelen tekrarları görünür kılar; çıkışı olmayan bir devinim, yükün daima yeniden taşınması gibi.
Objects placed on a hanger and covered with concrete produce a solid and heavy response against the rapid consumption and obsolescence of the everyday. Here, concrete suspends the function of the object; it removes it from usability and renders it visible only as a remnant. The work brings into question how social memory freezes and how the ordinary leaves a trace at the point where transience collides with permanence. This stagnation makes visible the repetitions oscillating between forgetting and remembering, both on an individual and collective level; a motion without exit, like the burden being carried anew each time.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
