PARYA PAHLEVANİ (İstanbul, 1985)
Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Heykel Ana Sanat Dalı
Sabır Taşı / Patience Stone, 2025
Yerleştirme, kumaş, metal, 260x270x250 cm
Installation, fabric, metal, 260x270x250 cm
Sessiz bir direniş toplanması—ne duyururlar ne de talep ile gelirler. Kolayca dile getirilemeyen yerlerden çıkıp, kasıtlı bir biçimde bir araya gelirler. Ahenkleri kadimdir, kelimelerden eskidir. Sessizlikte paylaşılır engin ve tamamlanmamış bir şey. Davet etmezler; eşik kapalı kalır. acıyı sergilemeden tanır.
Birbirlerini görünmeyen bir dil içinde tutarlar. Bu bir itiraf değil—bir sınırdır. Siyah kumaş sarar onları: gecenin, yasın ve meydan okumanın ağırlığı. Zaman boyunca siyah, belleği, direnişi, dayanıklılığı konuşur. Örter ve bağlar—bir kalkan, bir işaret, paylaşılan bir deri. Bu mekân verilmemiştir, sahiplenilmiştir—bir dayanıklılık cemiyetidir.
Açıklamazlar; kalırlar, sessizlikte varoluşlarını talep ederler.
A quiet gathering of resilience—arriving without announcement or demand. Drawn from places beyond easy speech, they assemble deliberately. Their rhythm is ancient, older than words. Something vast and unfinished is shared in silence. They do not invite; the threshold remains closed. The work acknowledges pain without displaying it.
They hold one another within an unseen language. This is not confession—it is boundary. Black fabric drapes them: weight of night, mourning, and defiance. Across time, black speaks of memory, protest, endurance. It veils and binds—a shield, a signal, a shared skin. This space is claimed, not granted—a communion of endurance.
They do not explain; they remain, claiming presence in silence.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
Sessiz bir direniş toplanması—ne duyururlar ne de talep ile gelirler. Kolayca dile getirilemeyen yerlerden çıkıp, kasıtlı bir biçimde bir araya gelirler. Ahenkleri kadimdir, kelimelerden eskidir. Sessizlikte paylaşılır engin ve tamamlanmamış bir şey. Davet etmezler; eşik kapalı kalır. acıyı sergilemeden tanır.
Birbirlerini görünmeyen bir dil içinde tutarlar. Bu bir itiraf değil—bir sınırdır. Siyah kumaş sarar onları: gecenin, yasın ve meydan okumanın ağırlığı. Zaman boyunca siyah, belleği, direnişi, dayanıklılığı konuşur. Örter ve bağlar—bir kalkan, bir işaret, paylaşılan bir deri. Bu mekân verilmemiştir, sahiplenilmiştir—bir dayanıklılık cemiyetidir.
Açıklamazlar; kalırlar, sessizlikte varoluşlarını talep ederler.
A quiet gathering of resilience—arriving without announcement or demand. Drawn from places beyond easy speech, they assemble deliberately. Their rhythm is ancient, older than words. Something vast and unfinished is shared in silence. They do not invite; the threshold remains closed. The work acknowledges pain without displaying it.
They hold one another within an unseen language. This is not confession—it is boundary. Black fabric drapes them: weight of night, mourning, and defiance. Across time, black speaks of memory, protest, endurance. It veils and binds—a shield, a signal, a shared skin. This space is claimed, not granted—a communion of endurance.
They do not explain; they remain, claiming presence in silence.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
