FATMA TUZLUCA CANBULAT (İstanbul, 1996)
Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Geleneksel Türk Sanatları, Halı Kilim ve Eski Kumaş Desenleri Ana Sanat Dalı
İsimsiz / Untitled, 2025
Manuel-tuft dokuma, Akrilik iplik,70×110 cm
Manual tuft weaving, Acrylic yarn,70×110 cm
Bizi çağıran, derinlerde saklı bir hafıza.
Ne tam karanlık, ne tam aydınlık.
Çürümüşün içindeki doğumu, sessizliğin içindeki yankıyı izliyoruz.
Zamana bulaşmış bir iz, unutulmuş bir dilin tonudur.
Her ilmekle bir sır gömülür, her düğümle bir varlık hatırlanır.
Dokumayı geleneğin ellerinde öğrendim, ama yüzeyi kendi sorularımla ördüm ve onu değiştirip hafızayı yerinden ederek dokudum. Bu iş, iki zaman arasında kurduğum bir köprüdür. Bu yüzden isimsizdir. Çünkü adı yoktur, sesi vardır. Ve o ses, hepimizin içinden geçen ortak bir hatırlayışın yankısıdır.
A memory hidden deep within calls to us.
Neither fully dark, nor fully light.
We witness the birth within decay, the echo within silence.
A trace stained by time the tone of a forgotten language.
With each stitch, a secret is buried; with each knot, a being is remembered.
I learned weaving through the hands of tradition, yet I shaped the surface with my own questions, altering it displacing memory as I wove. This work is a bridge I have built between two moments in time. That is why it is untitled: because it has no name, only a voice. And that voice is the echo of a shared remembrance that passes through us all.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
Bizi çağıran, derinlerde saklı bir hafıza.
Ne tam karanlık, ne tam aydınlık.
Çürümüşün içindeki doğumu, sessizliğin içindeki yankıyı izliyoruz.
Zamana bulaşmış bir iz, unutulmuş bir dilin tonudur.
Her ilmekle bir sır gömülür, her düğümle bir varlık hatırlanır.
Dokumayı geleneğin ellerinde öğrendim, ama yüzeyi kendi sorularımla ördüm ve onu değiştirip hafızayı yerinden ederek dokudum. Bu iş, iki zaman arasında kurduğum bir köprüdür. Bu yüzden isimsizdir. Çünkü adı yoktur, sesi vardır. Ve o ses, hepimizin içinden geçen ortak bir hatırlayışın yankısıdır.
A memory hidden deep within calls to us.
Neither fully dark, nor fully light.
We witness the birth within decay, the echo within silence.
A trace stained by time the tone of a forgotten language.
With each stitch, a secret is buried; with each knot, a being is remembered.
I learned weaving through the hands of tradition, yet I shaped the surface with my own questions, altering it displacing memory as I wove. This work is a bridge I have built between two moments in time. That is why it is untitled: because it has no name, only a voice. And that voice is the echo of a shared remembrance that passes through us all.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
