ARZU EŞ (Ankara, 1975)
Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Resim Ana Sanat Dalı
Geridekalansadecesinikbiruğultu / allthatremainsisacynicalhum…, 2024
Tuval üzerine elyazısı ve akrilik, 80×162 cm
Handwriting and acrylic on canvas, 80×162 cm
Kadın figürlerinin bedensel jestleriyle, içsel sessizlik arasında bir denge arayan eser, geleneksel motiflerle kişisel hafızayı buluşturur. Renklerin canlılığının yazınsallığın sadeliğiyle birleştiği eser, kolektif kültürün bedendeki yansıması olarak kurgulandığından “geridekalansadecesinikbiruğultu” cümlesi ile yazılmıştır. El yazısı ile yazılarak formlandırılan figürler, çiçeklerdeki renklerin parlak ve keskin geçişleriyle zıtlık oluşturur. Yazınsal formlar kişisel hafızaya ev sahipliği yaparken, renkler ve çiçekler kırılganlık, doğurganlık, direnç gibi unsurlara gönderme yapar. Hem bireysel hem de toplumsal (geleneksel) bir hafıza alanını temsil eden eser, kadının görünmeyen varlığını görünür, duyulmayan sesini duyulur kılmayı hedefler.
Through the bodily gestures of female figures, the work seeks a balance between inner silence and expression, intertwining traditional motifs with personal memory. The vividness of colors combined with the simplicity of the textual form reflects the collective culture as embodied memory; hence the phrase “geridekalansadececinikbiruğultu” (“allthatremainsisacynicalhum) is inscribed within the piece. While the handwritten forms host personal recollections, the contrast between the bright colors and floral motifs evokes notions of fragility, fertility, and resilience. Representing both an individual and collective (traditional) space of memory, the work aims to make the unseen presence and unheard voice of women visible and audible.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
Kadın figürlerinin bedensel jestleriyle, içsel sessizlik arasında bir denge arayan eser, geleneksel motiflerle kişisel hafızayı buluşturur. Renklerin canlılığının yazınsallığın sadeliğiyle birleştiği eser, kolektif kültürün bedendeki yansıması olarak kurgulandığından “geridekalansadecesinikbiruğultu” cümlesi ile yazılmıştır. El yazısı ile yazılarak formlandırılan figürler, çiçeklerdeki renklerin parlak ve keskin geçişleriyle zıtlık oluşturur. Yazınsal formlar kişisel hafızaya ev sahipliği yaparken, renkler ve çiçekler kırılganlık, doğurganlık, direnç gibi unsurlara gönderme yapar. Hem bireysel hem de toplumsal (geleneksel) bir hafıza alanını temsil eden eser, kadının görünmeyen varlığını görünür, duyulmayan sesini duyulur kılmayı hedefler.
Through the bodily gestures of female figures, the work seeks a balance between inner silence and expression, intertwining traditional motifs with personal memory. The vividness of colors combined with the simplicity of the textual form reflects the collective culture as embodied memory; hence the phrase “geridekalansadececinikbiruğultu” (“allthatremainsisacynicalhum) is inscribed within the piece. While the handwritten forms host personal recollections, the contrast between the bright colors and floral motifs evokes notions of fragility, fertility, and resilience. Representing both an individual and collective (traditional) space of memory, the work aims to make the unseen presence and unheard voice of women visible and audible.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
