İLAYDA KEPEZ (Ankara, 1998)
Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Heykel Bölümü, Tezli Yüksek Lisans
Dünyevi Olmayan / Otherworldly, 2025
Kompozit, karışık teknik, 72x60x45 cm
Composite, mixed media, 72x60x45 cm
Bu heykel bir iddiadır. Sanatın doğayı taklit ettiğinin değil onunla bir rözenans halinde olduğunun iddiası. Aynı zamanda da bir oluşum halinin somutlaşmış hali. Biçimsel referanslar üzerinden doğayı yansıtmak yerine, onunla eşzamanlı titreşen, dinamik bir varoluş hâline işaret eder. Heykel, belirli bir varlığı temsil etmekten kaçınır; ne bir çiçek, ne bir rüzgâr, ne bir alev, ne de tanımlanabilir bir organizmadır—ancak tüm bu unsurların potansiyelini bünyesinde taşır. Bu yapıt, formun anlam üretmediği; aksine, anlamın formu doğurduğu bir oluş felsefesine dayanır. Dolayısıyla burada biçim, temsil etmenin ötesine geçerek, anlamın süreklilik taşıyan akışkanlığına bir yüzey sunar.
This sculpture is a proposition. It asserts not that art imitates nature, but that it exists in resonance with it. At the same time, it is the material embodiment of a state of becoming. Rather than reflecting nature through formal references, it gestures toward a dynamic mode of existence that vibrates synchronously with it. The sculpture avoids representing any specific entity; it is neither a flower, nor a breeze, nor a flame, nor a definable creature—yet it carries the potential of all these elements within itself. This work is grounded in a philosophy of becoming in which form does not generate meaning; rather, meaning gives rise to form. Thus, form here transcends representation and offers a surface for the fluid continuity of meaning to emerge.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
Bu heykel bir iddiadır. Sanatın doğayı taklit ettiğinin değil onunla bir rözenans halinde olduğunun iddiası. Aynı zamanda da bir oluşum halinin somutlaşmış hali. Biçimsel referanslar üzerinden doğayı yansıtmak yerine, onunla eşzamanlı titreşen, dinamik bir varoluş hâline işaret eder. Heykel, belirli bir varlığı temsil etmekten kaçınır; ne bir çiçek, ne bir rüzgâr, ne bir alev, ne de tanımlanabilir bir organizmadır—ancak tüm bu unsurların potansiyelini bünyesinde taşır. Bu yapıt, formun anlam üretmediği; aksine, anlamın formu doğurduğu bir oluş felsefesine dayanır. Dolayısıyla burada biçim, temsil etmenin ötesine geçerek, anlamın süreklilik taşıyan akışkanlığına bir yüzey sunar.
This sculpture is a proposition. It asserts not that art imitates nature, but that it exists in resonance with it. At the same time, it is the material embodiment of a state of becoming. Rather than reflecting nature through formal references, it gestures toward a dynamic mode of existence that vibrates synchronously with it. The sculpture avoids representing any specific entity; it is neither a flower, nor a breeze, nor a flame, nor a definable creature—yet it carries the potential of all these elements within itself. This work is grounded in a philosophy of becoming in which form does not generate meaning; rather, meaning gives rise to form. Thus, form here transcends representation and offers a surface for the fluid continuity of meaning to emerge.
Sanatçı ve eserle ilgili daha fazla bilgi almak için info@base.ist adresine e-posta atmanızı rica ederiz.
